Ο οδηγός, η μοτοσυκλέτα και το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε αποτελούν ένα τρίπτυχο που επηρεάζεται από τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Τα προβλήματα του χειμώνα είναι εκείνα που αντιμετωπίζονται ευκολότερα, και όχι του καλοκαιριού. Με πλήρη εξοπλισμό ξεπερνάς το κρύο, η μοτοσυκλέτα καλοπερνά καθώς ψύχεται, τα λάστιχα δεν ξεραίνονται, οι δρόμοι είναι καθαροί γιατί βρέχει συχνά- και αν μας πιάσει βροχή, με ένα αδιάβροχο το λύσαμε και αυτό. Το καλοκαίρι με τον καύσωνα, τα πράγματα ζορίζουν πραγματικά.
Έχουμε την εντύπωση ότι επειδή κάνει ζέστη, πρέπει να αφαιρέσουμε ρούχα για να μη ζεσταινόμαστε. Και εδώ ξεκινούν τα προβλήματα. Δέρμα εκτεθειμένο στον ήλιο ψήνεται χωρίς να μάς ειδοποιεί. Η κίνηση “δροσίζει” το δέρμα που ψήνεται σε χαμηλή φωτιά και καταλήγουμε με έγκαυμα στο τέλος της διαδρομής. Το κράνος δείχνει ασφυκτικό, οπότε μένει σπίτι και αυτό, με αποτέλεσμα να χτυπά ο ήλιος κατακούτελα, προετοιμάζοντας μια ωραιότατη ηλίαση
Μα, αυτό είναι μόνο η αρχή. Τα αντανακλαστικά πέφτουν, η συγκέντρωση μειώνεται και η εκτίμηση της όποιας κατάστασης γίνεται προβληματική.
Τα έντομα θεριεύουν το καλοκαίρι και εμείς συνηθισμένοι από τις άλλες εποχές του χρόνου, δεν είμαστε υποψιασμένοι. Είναι σύνηθες φαινόμενο έντομα, και ιδίως μεγάλα, να προκαλούν αφόρητο πόνο κατά τη σύγκρουση με κάποιο σημείο του προσώπου μας.
Τι κάνουμε για όλα αυτά; Αναγνωρίζουμε ως κυρίαρχο στον καλοκαιρινό εξοπλισμό μας το κράνος –πέρα από την προφανή του αξία ως προστατευτικό σε ενδεχόμενο πτώσης. Μάς κρατά δροσερούς, δεν μάς χτυπά ο ήλιος, τα έντομα συνθλίβονται στη ζελατίνα (που είναι κλειστή) και όχι στο πρόσωπό μας. Τα καυσαέρια από το φορτηγό στην ανηφόρα μένουν έξω από τα ρουθούνια μας, η σκόνη δεν φτάνει στα μάτια μας, η φυμέ ζελατίνα κρατά τη θερμοκρασία χαμηλά και δεν μάς τυφλώνει ο ήλιος.
Με το κράνος δεδομένο, το θέμα που απομένει είναι η προστασία στο υπόλοιπο σώμα. Αποτελεσματικότητα εγγυάται το νέο είδος μπουφάν -τα “τρύπια”, αεριζόμενα, ελεύθερης ροής αέρα που είναι χωρίς υπερβολές πολύ δροσερά. Η δουλειά τους είναι απλά να κουβαλάνε τα προστατευτικά σε ώμους, αγκώνες, πλάτη και όχι η ρύθμιση της θερμοκρασίας.
Κάτι ανάλογο ισχύει και για τα γάντια. Ένα αεριζόμενο καλοκαιρινό δεν αφήνει το ιδρωμένο χέρι να σπινάρει στο τιμόνι και φέρει τα προστατευτικά για την κακιά στιγμή.
Φτάνοντας στα πόδια, είναι γεγονός ότι ένα jean έχει συντελεστή τριβής πιο κοντά στα δερμάτινα και τις κορντούρες, παρά στα λινά και λοιπά καλοκαιρινά υφάσματα. Ειδικά όταν σήμερα κυκλοφορούν και ειδικά μοτοσυκλετιστικά jean με νήματα kevlar και “αόρατες” ενισχύσεις, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για εκτεθειμένες επιφάνειες στα πόδια.
Καταλήγοντας στα παπούτσια, με οτιδήποτε λιγότερο από έστω κλειστό αθλητικό παπούτσι, τα πράγματα μπορούν να εξελιχθούν άσχημα, χωρίς καν να υπάρξει πτώση. Αρκεί ένα στραβοπάτημα στο φανάρι, μια πέτρα που θα σηκώσει ο τροχός στον χωματόδρομο για την παραλία για να καταστρέψει το υπόλοιπο του καλοκαιριού μας.
Ανάλογα σημαντικές είναι και οι αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε για τη μοτοσυκλέτα μας. Πρώτη κίνηση που επιβάλλεται είναι μια αλλαγή λαδιών. Ό,τι καλύτερο μπορούμε να προσφέρουμε στον κινητήρα μας. Μαζί με ένα service εννοείται, που θα περιλαμβάνει έλεγχο σε όλα τα ζωτικά υγρά, ψυγείου, φρένων, συμπλέκτη.
Όλες οι λειτουργίες που παράγουν θερμότητα έχουν κάποιο σύστημα ψύξης, το οποίο περνά δύσκολες ώρες στους 42 βαθμούς…
Η αλυσίδα ζητά λίπανση, καθώς στεγνώνει πιο εύκολα όχι μόνο λόγω θερμοκρασίας, αλλά και τής σκόνης που κυκλοφορεί αυξημένη το καλοκαίρι. Η πυκνότητα του αέρα αλλάζει, με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται η σύνθεση στο καύσιμο μείγμα που σημαίνει αρρυθμίες στον κινητήρα, μεγαλύτερη κατανάλωση και χαμηλότερη αυτονομία.
Τελικά, ένα πλήρες service πρέπει να θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι της προετοιμασίας για τις διακοπές μας, αλλά και για το υπόλοιπο καλοκαίρι. Φροντίστε μόνο να μεσολαβεί κάποιο διάστημα από την παραλαβή της μοτοσυκλέτας από το συνεργείο μέχρι την αναχώρηση για τις διακοπές. Μια απλή αστοχία ή ένα ανθρώπινο λάθος δύσκολα διορθώνεται στο βουνό ή το νησί. Αντίστοιχα, δεν είναι σοφή η κίνηση “αγοράζω αύριο καινούργια μοτοσυκλέτα και μεθαύριο φεύγω για τον γύρο του κόσμου”.
Το σημαντικότερο στοιχείο σε μια μοτοσυκλέτα, τα λάστιχά της, δεινοπαθούν το καλοκαίρι. Ο ήλιος τα ξεραίνει, η καυτή άσφαλτος επίσης, η σκόνη και τα βαριά κατάλοιπα των καυσαερίων κολλάνε πάνω τους, συμβάλλοντας όλα στη μείωση της πρόσφυσης. Ακόμη και ένα καινούργιο λάστιχο, όμως, σύντομα θα χάσει τις ιδιότητές του –πολύ πιο σύντομα από ό,τι τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου. Άρα, καθώς δεν μπορούν να γίνουν και πολλά πράγματα, εφόσον υπάρχει ακόμη επαρκές πέλμα, η αλλαγή ελαστικών μέσα στο καλοκαίρι περισσότερο κοστίζει, παρά ενδείκνυται. Βέβαια, αν έχουμε μπροστά μας μακρινό ταξίδι ή τα ελαστικά είναι ήδη φθαρμένα, η αλλαγή επιβάλλεται. Διαφορετικά, προτιμότερο είναι η αντικατάσταση να γίνει μετά το καλοκαίρι, όταν οι λόγοι υπερβολικής και γρήγορης φθοράς τους μειώνονται.
Αν χρησιμοποιείτε όλον τον χρόνο πιέσεις χαμηλότερες (έως 2 psi) από του κατασκευαστή, για να τα βοηθήσετε να έρθουν σε θερμοκρασία λειτουργίας στη γλιστερή άσφαλτο, ανεβάστε τες το καλοκαίρι (στις εργοστασιακές ή ακόμη έως και +2 psi). Βοηθάτε έτσι τα ελαστικά να μην υπερθερμαίνονται από την καυτή άσφαλτο και την
απευθείας έκθεση στον ήλιο.
Φροντίστε να παρκάρετε τη μοτοσυκλέτα στον ίσκιο. Πέρα από τη φθορά σε χρώματα, πλαστικά και ελαστικά της μοτοσυκλέτας, βράζει το ρεζερβουάρ σε βαθμό να φτάσετε να απορείτε πώς αυξήθηκε έτσι η κατανάλωση. Απλά η βενζίνη εξατμίζεται πιο γρήγορα από ό,τι τον χειμώνα, διαφεύγοντας από το ρεζερβουάρ σε αέρια μορφή… Αν πάλι δεν υπάρχει σκιά απλώστε μια πετσέτα που θα καλύπτει σέλα, ρεζερβουάρ και όργανα.
Η τρίτη παράμετρος που παθαίνει σοκ στον καύσωνα είναι το περιβάλλον, με την ευρύτερη έννοια. Ο δρόμοι γλιστρούν περισσότερο από τη σκόνη και η γνωστή κακή άσφαλτος φθάνει σε σημείο να λιώνει, μειώνοντας την πρόσφυση ακόμη περισσότερο, οπότε οι ρυθμοί πρέπει να είναι ανάλογα χαμηλότεροι. Ειδικά αν δείτε μαύρη ενιαία επιφάνεια, έχετε κατά νου ότι περνάτε πάνω από σκέτη πίσσα με πρόσφυση κηλίδας πετρελαίου…
Μια ξαφνική βροχή θα μετατρέψει όλα αυτά σε σαπουνάδα που μάλιστα δημιουργεί και αφρό. Απλά αποφύγετε τη μετακίνηση. Μόλις στεγνώσει θα μπορέσετε να απολαύσετε καθαρή και δροσερή άσφαλτο για τις επόμενες ώρες.
Οι οδηγοί των αυτοκινήτων περνάνε σοβαρά ζόρια το καλοκαίρι –στο περιβάλλον των μοτοσυκλετιστών ανήκουν και αυτοί. Λιώνουν από τη ζέστη, εκνευρίζονται από την ακινησία και αυτό τούς κάνει ακόμη πιο επικίνδυνους. Να περιμένετε τις πιο απίθανες αντιδράσεις, φυλαχτείτε. Τα σταματημένα αυτοκίνητα δεξιά και αριστερά του δρόμου, στην αγωνία να φτάσουν οι οδηγοί τους στην παραλία, πιθανότατα θα ξεπαρκάρουν μόλις φτάσετε δίπλα τους. Γνωρίζετε ότι η προβληματική πρόσφυση δεν αφορά μόνο εσάς αλλά και τα αυτοκίνητα, οπότε σε κάθε (αριστερή για εσάς) στροφή να είστε υποψιασμένοι ότι έρχεται αυτοκίνητο χωρίς έλεγχο.
Όσο για εσάς, απλά φροντίστε τη δίψα σας και πίνετε νερό πριν ξεκινήσετε τη διαδρομή σας. Αν διψάσετε, βιώνετε ήδη το πρώτο σημάδι της αφυδάτωσης που δεν είναι καλός σύντροφος στην οδήγηση. Μειώνεται η αντίληψη, τα αντανακλαστικά και η κρίση, οπότε φροντίστε προκαταβολικά. Προτιμήστε κάποιο ισοτονικό ή νερό και συνδυάστε το με κάποιο φρούτο, μπανάνα ή σνακ που θα κρατήσει τα υγρά στο σώμα. Τέλος, ένα βρεγμένο μαντήλι στον λαιμό συμβάλλει σημαντικά σε αίσθηση δροσιάς.
Αν μαζί με όλα αυτά καβατζάρετε κάπου στη μοτοσυκλέτα σας μερικά χρήσιμα αντικείμενα, οι ιδιαιτερότητες του καλοκαιριού δεν θα σάς βρουν απροετοίμαστους. Είτε στην εξόρμηση-αστραπή για ένα μπάνιο, είτε σε μακρινό ταξίδι δεν πρέπει να λείπουν. Ένα στικ για τσιμπήματα με εύκολη πρόσβαση (όχι κάτω από τις αποσκευές), μια αλοιφή για εγκαύματα, μερικά αποστειρωτικά φακελάκια για πληγές, χωράνε παντού. Ένα αδιάβροχο, ένα σετ επισκευής ελαστικών (με φιάλες), λίγο σύρμα και υφασμάτινη ταινία, θα βοηθήσουν μαζί με τα εργαλεία της μοτοσυκλέτας, έναν mini φακό και έναν ελβετικό σουγιά να ξεπεράσουμε δυσκολίες.
Μια λίστα με χρήσιμα τηλέφωνα στον τόπο προορισμού μπορούν να σας γλιτώσουν χρόνο και κόπο. Τουριστική Αστυνομία, Δημαρχείο, Λιμεναρχείο, Αστυνομία και Κέντρο Υγείας αρκούν και τα βρίσκετε με ένα τηλεφώνημα.
Πάρτε ένα δεύτερο σετ κλειδιών και δώστε το σε όποιον ταξιδεύει μαζί σας. Είτε στον συνεπιβάτη σας, είτε σε άλλον οδηγό της παρέας. Η άμμος καταπίνει τα πάντα και η αναμονή μέχρι να σάς στείλουν το δεύτερο σετ από το σπίτι δεν κάνει καλό στη διάθεση.
Αν απομένει κάτι, αυτό είναι το αν χρειάζεται να αλλάξουμε κάτι στην οδήγησή μας. Θεωρούμε δεδομένο ότι γνωρίζουμε τη μοτοσυκλέτα μας και έχουμε εξοικειωθεί μαζί της. Διαφορετικά πρέπει να προηγηθεί η εξοικείωση μαζί της πριν το ταξίδι.
Με δεδομένη τη χειρότερη πρόσφυση, κινούμαστε πάντα υποψιασμένοι, γνωρίζοντας ότι είναι πιο σημαντικό να κάνουμε τα πράγματα “σωστά”. Δεν ξεκινάμε να στρίβουμε νωρίς, μπαίνουμε πιο βαθιά στη στροφή για να στρίψουμε, ώστε να έχουμε καλύτερο οπτικό πεδίο,κρατάμε λιγότερη ώρα τη μοτοσυκλέτα υπό κλίση και τελικά λιγότερη κλίση στη στροφή. Υπολογίζουμε μεγαλύτερες αποστάσεις φρεναρίσματος και εξίσου καλά τις προσπεράσεις. Ειδικά σε δρόμους που δεν γνωρίζουμε, όπου εγκυμονούν και οι περισσότερες εκπλήξεις.
Διατηρώντας ένα κλικ χαμηλότερο ρυθμό από αυτόν που ορίζει ο ενθουσιασμός μας, εξασφαλίζουμε κάτι που, ειδικά στον καύσωνα, γίνεται καθοριστικό. Μειώνεται η ένταση η οποία οδηγεί σε σφίξιμο το οποίο φέρνει ’’καταστροφικές κινήσεις’’ στην οδήγηση. Με σβέλτη οδήγηση κάτω από τα όριά μας, καταφέρνουμε να μένουμε χαλαροί στο τιμόνι, επιτρέποντας στη μοτοσυκλέτα να συμβάλλει στη διατήρηση της σταθερότητας με τρόπο που μόνον εκείνη “γνωρίζει”. Ένα γλίστρημα θα έχει αίσια κατάληξη, όσο είμαστε χαλαροί στο τιμόνι. Αν σφίξουν τα χέρια, τα πράγματα γίνονται πραγματικά δύσκολα. Συν το προφανές πλεονέκτημα ότι περιορίζεται η κούραση που δεν είναι καλή παρέα το καλοκαίρι..
Συγγραφέας: Riko46
